اورینگ دلکو چه مدت دوام می‌‌آورد؟

دلکو بخشی از سیستم احتراق در خودرو شما است و هدف آن، فرستادن ولتاژ بالا از کویل به شمع است. شمع پس از جرقه زدن و محترق ساختن ترکیب سوخت و هوا در داخل محفظه احتراق، به موتور اجازه می‌‌دهد تا به نرمی و بدون مشکل حرکت کند. در دلکو دو نوع واشر آب‌‌بندی وجود دارد. یک واشر روی محور دلکو و دیگری در محل اتصال این محور به مانیفولد ورودی قرار دارد. دومین واشر به نام اورینگ دلکو شناخته می‌‌شود.

اگر اورینگ دلکو دچار نشتی شود، در سطح خارجی دلکو و دریچه ورودی، ترکیبی از روغن و دوده ایجاد می‌‌شود. این امر از انتقال صحیح جریان به شمع جلوگیری کرده و ممکن است جرقه‌‌زنی در زمان مناسب انجام نشده و موتور نتواند قدرت واقعی خود را نشان دهد.

با گذشت زمان، اورینگ ممکن است به خاطر ولتاژ بالایی که انتقال می‌‌دهد و نیز محیط خشنی که در آن کار می‌‌کند، دچار خرابی شود. یکی از راه‌‌های برخورد با این مشکلات این است که موتور خود را به صورت اساسی تنظیم کنید. در صورت بروز این مشکل، مکانیک، دلکو را برای بررسی نشتی روغن از اورینگ بررسی خواهد کرد. اگر واشر نیاز به تعویض داشته باشد، یک مکانیک حرفه‌‌ای می‌‌تواند در زمان تنظیم یا زمانی که اورینگ نشانه‌‌هایی از خرابی را نشان می‌‌دهد، این کار را انجام دهد.

از عوامل موثر در عدم عملکرد صحیح اورینگ، می‌‌توان به دما و فرسودگی اشاره کرد. اورینگ در طول زمان به علت دمای بالایی که بطور دائم تحت تاثیر آن قرار دارد، شکننده شده و تغییرشکل می‌‌دهد. از علل دیگر می‌‌توان به کیفیت نامناسب ساخت، سایش و دیگر عیوب آن اشاره کرد.

از آنجایی که این قسمت می‌‌تواند در طول زمان دچار نقص و نشتی شود، تشخیص نشانه‌‌های خرابی آن قبل از تعویض، بسیار حائز اهمیت است.

نشانه‌‌های تعویض اورینگ دلکو

• به سختی کار کردن موتور
• عدم قدرت کافی موتور
• نشت روغن در پایه دلکو

اورینگ دلکو، جزء مهمی از دلکو برای حفظ کارکرد مناسب آن به حساب می‌‌آید. بنابراین وقتی متوجه وجود علائم خرابی در آن شدید، نباید تعمیر آن را به تعویق بیاندازید.

منبع: چطورپدیا

انتخاب کیت مکش هوا یا ورودی هوای سرد

برای ارتقا عملکرد توان خودرو خود با استفاده از هوای سرد، باید بازار تیونینگ مربوط به مواد و طراحی سیستم را در نظر بگیرید و به سازگاری آنها با خودرو خود توجه نمایید.

افزودن کیت مکش یا سیستم ورودی هوای سرد، یکی از کارهای مورد توجه علاقه‌‌مندان خودروهای اسپرت است. این افزایش‌‌دهنده توان، توسط تولیدکنندگان بازار تیونینگ طراحی می‌‌شود و برای بهره‌‌مندی از فواید اکسید نیتروژن بدون افزودنی‌‌های شیمیایی استفاده می‌‌شود. این ورودی‌‌های هوا نسبتا ارزان هستند و معمولا برای تطابق با هر نوع موتوری به طور جداگانه طراحی شده‌‌اند که یافتن ورودی هوای سرد برای خودرو شما را آسان می‌‌کند.

اگرچه نصب آنها آسان است اما هنگام سرمایه‌‌گذاری باید چند مورد مهم را در نظر بگیرید. در زیر نکاتی ارائه شده که قبل از تصمیم به خرید ورودی هوای سرد و انتخاب مدل مناسب خود، باید به آنها توجه کنید.

ورودی هوای سرد چیست؟

اگر این مقاله را می‌‌خوانید احتمالا قبل از صرف هزینه، می‌‌خواهید کمی بیشتر راجع به سیستم مکش هوای سرد بدانید. ورودی هوای سرد، یک جایگزین از بازار تیونیگ برای سیستم مکش هوای معمولی است که وظیفه آن مکش هوا از خارج، عبور آن از فیلتر هوا و ورود به سیستم کنترل سوخت برای ترکیب شدن با بنزین است. این کار بخاری ایجاد می‌‌کند که به سرسیلندر و در نهایت به محفظه احتراق تزریق می‌‌شود تا عمل احتراق صورت پذیرد. سیستم مکش هوای سرد در واقع هوا را سردتر نمی‌‌کند، بلکه در آن حرارت تولیدی از سیستم مکش هوای معمولی که به دلیل مکان آن حاصل می‌‌گردد، حذف می‌‌شود.

سیستم مکش هوای سرد با سیستم استاندارد چه تفاوتی دارد؟

سیستم ورودی هوای سرد که در بازار تیونینگ موجود است، از سیستم استاندارد خودرو شما متفاوت است. دو تفاوت مهم آنها در مقایسه با سیستم ورودی هوای معمولی عبارت است از:

۱- تغییر در جنس و مواد ورودی هوا: اکثر ورودی‌‌های هوای استاندارد از پلاستیک فشرده با ورقه فلزی برای دوام و افزایش طول عمر ساخته شده‌‌اند. اما این مواد به راحتی گرما را جذب می‌‌کنند که دمای هوای جاری در سیستم کنترل سوخت را افزایش می‌‌دهند. در مقابل، ورودی هوای سرد معمولا از آلومینیوم یا پلیمرهایی که کمتر به حرارت حساس هستند، ساخته می‌‌شوند.

۲- تغییر مکان فیلتر هوا: مکان فیلتر هوا نیز تغییر کرده است. این فیلتر از مواد پنبه مانندی که خود هادی حرارت هستند، ساخته شده است. فیلتر هوا در سیستم استاندارد، به طور معمول در محدوده موتور قرار دارد (مخصوصا در بالای مانیفولد ورودی سیلندر). در ورودی هوای سرد، این فیلتر به جلوی خودرو منتقل شده تا گرما را به منظور جریان هوای سردتر در محفظه کنترل سوخت کاهش دهد.

چرا هوای سرد برای توان خودرو مهم است؟

اجازه دهید برای یک لحظه به کلاس شیمی سرکی بکشیم. اگر به یاد آورید، حرارت باعث کوچک شدن مولکول‌‌های هوا می‌‌شود. همچنین اکسیژن را مصرف می‌‌کند. به همین دلیل است که وقتی اکسیژن بیشتری باشد، آتش بزرگ می‌‌شود و رشد می‌‌کند و وقتی اکسیژن نباشد، آتش کوچک شده و خاموش می‌‌گردد. هوایی که سردتر است، مولکول‌‌های بزرگتری دارد و غلظت بالاتری از اکسیژن را شامل می‌‌شود. از آنجایی‌که اکسیژن، منبع سوخت طبیعی برای اشتعال است، هرچه اکسیژن بیشتری در بخار سوخت باشد، انفجار بزرگتری در محفظه احتراق صورت می‌‌گیرد و بنابراین: توان بیشتری حاصل می‌‌شود. ورودی هوای سرد به افزایش توان کمک می‌‌کند اما مصرف سوخت را افزایش می‌‌دهد که توضیحی برای هزینه بیشتر سوخت پس از نصب این سیستم است.

چگونه یک سیستم ورودی هوای سرد انتخاب کنید؟

مانند هر جز دیگر در بازار تیونینگ و پس از فروش، کاربرد صحیح، مهمترین موردی است که باید در نظر گرفته شود. وقتی قصد دارید یک سیستم ورودی هوای سرد برای خودرو خود انتخاب کنید، این ۵ عامل را بررسی کنید:

۱- طرح مخصوص هر خودرو: اکثر تولیدکنندگان ورودی هوای سرد، آنها را به گونه‌‌ای طراحی کرده‌‌اند که مطابق با نوع، سال تولید و مدل خودرو باشند. اولین کاری که باید انجام دهید این است که مطمئن شوید محصولی که سفارش داده‌‌اید و قصد نصب آن را دارید، مطابق با خودرو شما است یا خیر.

۲- جنس ماده: دومین مورد مهم که باید مورد توجه قرار گیرد، جنس مواد است. همانطور که در بالا بررسی کردیم، هدف سیستم ورودی هوای سرد از بین بردن حرارت است تا هوای سردتری در موتور خودرو شما جاری شود. بدین ترتیب، اطمینان حاصل کنید که محصولی با جنس مقاوم در برابر حرارت انتخاب کرده‌‌اید.

۳- مدل سیستم ورودی هوای سرد: مورد بعدی که باید در نظر گرفته شود، مدل یا نوع سیستم ورودی هوای سرد است. در حالت کلی دو نوع وجود دارد: سیستم مکش هوای کوتاه و سیستم ورودی هوای سرد واقعی

• سیستم مکش هوای کوتاه: در این سیستم، دسترسی به فیلتر هوا آسان‌‌تر شده است. طراحی آن به لوله‌‌کشی و ساخت کمتری نیاز دارد.
• ورودی هوای سرد واقعی: در این سیستم، فیلتر هوا به جلوترین قسمت منتقل شده و بر آن تأکید دارد. در این سیستم، جریان هوای سرد بیشتری نسبت به سیستم مکش کوتاه ایجاد می‌‌شود.

۴- جریان لوله ورودی: کارآمدترین راه برای رفتن از نقطه یک به نقطه دو، مسیر مستقیم است، بنابراین در نظر گرفتن جریان لوله نیز بسیار حائز اهمیت است. این مفهوم در سیستم ورودی هوای سرد تفاوت عظیمی ایجاد می‌‌کند. وقتی شیلنگ‌‌های مستقیم دارید، هوا در مقایسه با مسیرهای پر انحنا بسیار کارآمدتر جریان می‌‌یابد.

۵- حفاظت از آب: همچنین مهم است که ورودی هوای سردی از بازار تیونینگ تهیه کنید که در مقابل نفوذ آب و هوای مرطوب مقاوم باشد. مکش آب به ورودی هوای سرد اخرین چیزی است که شما می‌‌خواهید زیرا که منجر به مشکلات بزرگی در خصوص عملکرد موتور می‌‌شود.

اگر در فکر خرید سیستم ورودی هوای سرد هستید، بهترین منبع، کمک گرفتن از یک متخصص در خصوص خودرو شما است. به دنبال تکنسین‌‌هایی باشید که در ارتباط با مدل خودرو شما تخصص دارند و از آنها درباره بهترین بازار تیونینگ و مناسب‌‌ترین نوع سیستم ورودی هوای سرد مشورت بخواهید.

منبع: چطورپدیا

علائم یک سنسور اکسیژن خراب یا مشکل دار

علائم یک سنسورش اکسیژن خراب یا مشکل‌دار می‌تواند روشن شدن چراغ موتور، استفاده‌ی بی‌رویه از بنزین یا گاز و همچنین توقف و خاموشی سخت باشد.

سنسور اکسیژن در خودروی شما، نقش اندازه‌گیری سطح اکسیژن موجود در اگزوز و سوخت موتور را دارد. این اطلاعات به وسیله‌ی سیستم رانش خودرو استفاده می‌شود تا در زمان مناسب، میزان دقیقی از هوا را به موتور و سوخت برساند. این سنسور که در سیستم اگزوز تعبیه‌ شده است، به بنزین اجازه‌ی ورود می‌دهد و با زمان‌بندی صحیح خود، مقدمات کارکرد صحیح موتور و کنترل دفع و جذب ماشین را فراهم می‌کند. سنسور اکسیژن اطلاعات خودرو را به سیستم رانش خودرو می‌فرستد تا میزان هوای وارد شده به سوخت را محاسبه کند. یک سنسور اکسیژن نامناسب، تأثیرات منفی بسیاری بر روی حوزه‌ی دفع و جذب خودرو و همچنین عملکرد موتور دارد. در ادامه، به سه علامت بسیار مهم برای خرابی سنسور اکسیژن می‌پردازیم.

۱- چراغ موتور را بررسی کنید

اولین خط دفاعی هر خودرویی، چراغ چک موتور است. چراغ چک موتور در مواقعی که سنسور اکسیژن شما دچار مشکل شده باشد، به شما اطلاع می‌دهد. به محض روشن شدن چراغ چک خودرو، با یک تکنسین حرفه‌ای خودرو تماس گرفته و از او درخواست بررسی کنید. چراکه این چراغ می‌تواند دلایل زیادی برای روشن شدن داشته باشد و وقتی بررسی مورد نظر صورت بگیرد، دلیل اصلی مشکل پیدا می‌شود. اگر سوخت و ساز ماشین دچار مشکل شده، احتمال زیادی وجود دارد که خرابی از سنسور اکسیژن باشد.

۲- مصرف بالای سوخت و بوی تخم‌مرغ فاسد شده

اگر سنسور اکسیژن شما دچار مشکل باشد، سیستم مصرف سوخت و سوخت‌رسانی به‌هم می‌ریزد. اگر یک سنسور اکسیژن مشکل‌دار در این سیستم اختلال ایجاد کند، یعنی به طور مثال مقدار سوخت کمی را برساند، یا بر عکس، سوخت بیش از حدی را به موتور برساند، در این صورت مصرف سوخت ماشین بالا می‌رود. در زمانی که سوخت بیش از حد به موتور می‌رسد، نوعی بوی سولفوریک، شبیه به بوی تخم‌مرغ فاسد شده پراکنده می‌شود و یا ممکن است دود سیاهی از اگزوز ماشین خارج شود. اگر خودتان به شخصه بنزین می‌زنید یا مخزن گاز خودروی‌تان را پر می‌کنید، یادداشتی از مقدار استفاده و تعداد آن داشته باشید. اگر این مقدار بیش از درصد عادی بود، در اولین فرصت با یک مکانیک حرفه‌ای تماس بگیرید.

۳- مشکلاتی در روشن و خاموش شدن خودرو

در همین حین که سنسور اکسیژن شما دچار مشکل شده، ممکن است متوجه شوید که روند روشن شدن خودروی‌تان سخت‌تر از قبل شده و گاهی خود به خود خاموش می‌شود. همچنین ممکن است مشکلات دیگری را در موتور خود مشاهده کنید، مشکلات و اختلالاتی مانند از دست دادن قدرت، ریپ زدن و خاموش شدن. از آنجایی که سنسور اکسیژن کنترل زمان‌بندی موتور، رفت و آمد سوخت و میزان هوای سوخت را تنظیم می‌کند، اختلال در سنسور می‌تواند در این عملکردها نیز مشکل ایجاد کند.

زمان مناسب برای تعویض سنسور اکسیژن

اگر خودروی شما در حدود ۱۵ سال پیش ساخته شده، باید سنسور اکسیژن خود را پس از ۹۰۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰۰ کیلومتر تعویض کنید. این سنسور بعد از این مقدار مسافت، عمر مفید خود را از دست می‌دهد و نیاز به تعویض دارد. تعویض یک سنسور اکسیژن دارای مشکل یا حتی خراب، سطح اختلال موتور و همچنین آلودگی هوا را کاهش می‌دهد و اجازه می‌دهد که موتورتان، روان و صحیح کار کند. همین که متوجه چراغ چک موتورتان، مصرف سوخت بالای خودروی‌تان یا خاموشی ناگهانی آن شدید، به مکانیک مراجعه کنید و درخواست تعویض سنسور اکسیژن را بدهید. با این کار موتور خودروی‌تان برای مدت طولانی، روان و بدون مشکل کار خواهد کرد.

منبع: چطورپدیا

چگونه درب خودرو را بدون کلید باز کنیم؟

تصور کنید که برای رسیدن به محلی عجله دارید و زمانی که به خودرو می‌رسید، متوجه می‌شوید که سوییچ را در داخل ماشین جا گذاشته‌اید؛ چنین موقعیتی بسیار آزار‌دهنده است. می‌توانید با امداد خودرو و یا یک کلیدساز تماس بگیرید، اما چنین کاری مستلزم صرف وقت و هزینه است و حتی ممکن است خودروی شما را با جرثقیل از محل خارج کنند. البته قصد دست انداختن شما با روش‌هایی مثل استفاده از تلفن همراه یا توپ تنیس را نداریم. برای باز کردن درب ماشین زمانی که کلید را فراموش کرده‌اید، از بند کفش، آنتن خودرو یا حتی برف پاک کن استفاده کنید. این روش‌ها ممکن است به نظر باورنکردنی برسند، اما قطعاً جواب می‌دهند، البته به مدل ساخت ماشین شما نیز بستگی دارد. وارد شدن به خودروهای جدیدتر با سیستم امنیتی و قفل‌های اتوماتیکی که دارند، سخت‌تر است اما غیر‌ممکن نیست. شما حداقل می‌توانید قبل از برقراری تماس با یک فرد حرفه‌ای گران‌قیمت، این روش‌ها را امتحان کنید.

روش اول: باز کردن درب خودرو با استفاده از بند ‌کفش

انجام این کار به نظر مأموریتی غیر‌ممکن است اما شما می‌توانید با استفاده از یک بند‌ کفش ظرف چند ثانیه درب ماشین را باز کنید. یکی از بند‌ کفش‌های خود را در آورید، نوع دیگری بند محکم هم مناسب است، یک گره محکم در وسط آن ایجاد کنید، طوری که بتوانید با کشیدن انتهای بند، گره را سفت کنید.

هر طرف بند را در یک دست بگیرید، از گوشه درب ماشین، بند را وارد کنید. با جلو و عقب کردن آن سعی کنید تا جایی که به دستگیره قفل برسد، بند را به پایین هدایت کنید. سپس با کشیدن دو سمت بند آن را دور دستگیره محکم کنید. با بالا کشیدن بند، قفل را باز کنید.

این روش برای خودروهایی که قفلشان بر روی سطح داخلی درب است، جواب نمی‌دهد. اما اگر قفل درب خودروی شما مانند چیزی که در عکس می‌بینید، دستگیره‌ای رو به بالا دارد، شانس خوبی دارید که این روش را امتحان کنید.

روش دوم: باز کردن درب خودرو با استفاده از یک میله بلند

در صورتی که بتوانید با استفاده از نوعی اهرم گوشه درب را کمی باز کنید، خواهید توانست که با استفاده از یک تکه چوب، کیسه هوا و یک میله فلزی درب خودرو را باز کنید. ابتدا سعی کنید از قسمت بالا چوب را وارد درب کنید. برای اینکه رنگ آسیب نبیند، از یک پوشش (ترجیحاً پلاستیکی) دور چوب استفاده نمایید. حالا کیسه هوا را وارد کنید و با پمپاژ هوا درون کیسه بین درب و بدنه ماشین فاصله بیشتری ایجاد کنید. تکه چوب را بیشتر به سمت داخل بفشارید تا شکافی قابل قبول شکل بگیرد. حالا با وارد کردن میله به شکاف، درب را با احتیاط باز کنید.

اگر کیسه هوا ندارید، کار کمی سخت می‌شود اما باز هم می‌توانید در را باز کنید.

روش سوم: باز کردن درب خودرو با استفاده از یک نوار پلاستیکی

اگر مکانیسم قفل درب به جای سطح داخلی، در بالای آن قرار گرفته، می‌توانید از یک نوار پلاستیکی استفاده کنید که احتمالاً از روش بند کفش هم آسان‌تر است. البته باز هم نیاز است که مقداری گوشه در را با استفاده از کیسه هوا یا وسیله دیگری باز کنید.

روش چهارم: استفاده از آویز لباس

یکی دیگر از روش‌های معمول برای باز کردن درب خودرو استفاده از آویز لباس است. طریقه انجام کار مانند متد‌های قبلی است و برای قفل‌های دستی روش مناسبی محسوب می‌شود. برای قفل‌های اتوماتیک یک روش دیگر را امتحان کنید.

با کمک انبردست آویز را از هم باز کنید تا یک میله باریک و بلند در دست داشته باشید، طوری که یک سمت آن صاف و در سمت دیگر قسمت قلاب مانند وجود داشته باشد که از آن برای بالا کشیدن دستگیره‌ قفل مرکزی خودرو استفاده کنید. برای انجام این کار باید از محل لاستیک محافظ شیشه پنجره آویز را وارد در کنید و چند سانتیمتر از محل تلاقی در و پنجره پایین‌تر ببرید تا به محل قرار گرفتن دستگیره داخلی درب برسید. قبل از انجام کار، محل دقیق قفل مرکزی مدل به‌خصوص اتومبیل را به‌صورت آنلاین بررسی کنید. دستگیره درب را به سمت داخل بچرخانید و به دنبال دستگیره بگردید، ممکن است برای پیدا کردن آن به مشکل بخورید، وقتی که دستگیره پیدا شد، قلاب را دور آن حلقه کنید و به بالا بکشید تا درب خودرو باز شود.

لازم به ذکر است که روش قلاب و آویز فقط بر روی مدل‌های قدیمی‌تر با مکانیسم قفل دستی جواب می‌دهد. برای خودروهای جدیدتر که قفل اتوماتیک دارند نیز می‌توان از این روش استفاده کرد ولی باید مانند روش دوم میله را بین درب و ماشین قرار دهید و از داخل آن را باز کنید.

روش پنجم:

باز کردن درب خودرو با استفاده از آنتن خودرو

برای خودروهای قدیمی‌تر با مدل خاصی از دستگیره بیرونی درب که در تصویر زیر می‌بینید، می‌توانید درب را با کمک آنتن اتومبیل باز کنید.

آنتن را باز کنید و آن را با احتیاط از دستگیره درب به سمت بالا وارد کنید. وقتی که قفل شروع به لرزیدن و ایجاد صدا کرد و متوجه شدید که ارتباط با قفل برقرار شده، با فشردن آنتن رو به جلو در باید باز شود.

روش ششم:باز کردن درب خودرو با استفاده از برف پاک‌کن

معمولاً باز کردن برف پاک‌کن کار ساده‌ای است ولی برای مدل‌های مختلف کار متفاوت انجام می‌شود. به هر حال، هر مدل ماشینی که برانید، یک برف پاک‌کن در چنین موقعیتی می‌تواند شما را از برقراری تماس با یک کلیدساز برای باز کردن درب خودرو حفظ کند.

ابتدا برف پاک‌کن را از جلوی ماشین باز کنید، اگر پنجره کمی باز بود، از آنجا وارد شوید و یا گوشه درب را کمی مانند توضیحات قبل باز کنید. سپس سعی کنید کلید‌ها را از روی صندلی بردارید و یا دکمه باز و بسته کردن قفل را از گوشه در مانند تصویر زیر فشار دهید.

شما می‌توانید از هر ابزار و وسیله بلند دیگری استفاده کنید؛ اما اگر عجله داشتید و ابزار دیگری در دسترس نبود که از شکاف پنجره رد شود، برف پاک کن بهترین گزینه پیش روی شما است.

موفق به انجام کدام روش شدید؟

هیچ‌کدام از روش‌های بالا را امتحان کردید؟ یا اینکه روش‌های دیگری هم برای باز کردن درب خودرو می‌دانید؟ برای ما بنویسید.

اگر هیچکدام از این روش‌ها برای شما موفقیت‌آمیز نبود، همیشه می‌توانید با امداد خودرو، پلیس محلی و یا قسمت حراست دانشگاه یا پاساژ منطقه تماس بگیرید. پلیس‌ها اغلب وسیله‌ای برای باز کردن در خودرو همراه خود دارند،

اگر نمی‌خواهید باز هم پشت در بمانید، از جاکلیدی‌های مغناطیسی استفاده کنید و یا یک کلید زاپاس زیر گلگیر خودرو پنهان کنید.

منبع:چطورپدیا

چطور شیشه جلوی خودرو را ترمیم کنیم؟

تعویض یا ترمیم شیشه خودرو یک کار تخصصی است که تشکیلات خاص خود را دارد. انجام چنین کاری با استفاده‌ از جعبه‌ابزار شخصی نتیجه مشابهی با کار یک تعمیرکار حرفه‌ای نخواهد داست، اما این گزینه‌ی ارزان برای آسیب‌های جزئی مناسب است. در این مقاله به شما آموزش داده می‌شود که با ارزیابی خطر‌های موجود، در صورت امکان شیشه ماشین را خودتان ترمیم کنید.

قسمت اول: تصمیم‌گیری بین ترمیم یا تعویض

۱- بررسی شرایط بیمه و قرارداد‌های ترمیم. هزینه‌های تعمیر و یا تعویض کامل با توجه به موقعیت مکانی، بیمه و نوع شیشه، متفاوت است. در صورت داشتن بیمه، رفتن به یک تعمیر‌گاه شیشه خودرو، شما را غافلگیر خواهد کرد. ترمیم حرفه‌ای گران‌تر است اما در مقایسه با انجام کار در خانه نتیجه مطلوب‌تر خواهد بود و آثار شکستگی قبلی خیلی کمتر به چشم می‌آید.

• در شهرهای بزرگ مانند تهران مسلماً هزینه‌ها سنگین‌تر است و اگر بیمه جامع و فراگیری نداشته باشید، ممکن است مجبور شوید از جیبتان هزینه کنید؛ اما در شهرستان‌های کوچک‌تر حتی اگر بیمه هزینه‌ها را به‌طور کامل پوشش ندهد، به‌احتمال فراوان هزینه کمتری از جیب خواهید پرداخت.

۲- مراقب ترک و شکستگی‌‌های کناره شیشه باشید. ترک‌ها و شکستگی‌های نقطه‌ای کناره‌ها شیشه می‌تواند ساختار تمام شیشه را به خطر بیندازد. حتی بعد‌ از ترمیم چنین آسیب‌هایی از لحاظ ایمنی خطر محسوب می‌شوند. در چنین مواردی بهتر است شیشه جلو را تعویض کنید.

۳- مراقب حوزه دید راننده باشید. آسیب‌هایی که مستقیماً در مقابل میدان دید راننده ایجاد شده باشند، حتی پس از ترمیم ممکن است در امر رانندگی اختلال ایجاد کنند. خطرناک‌ترین ناحیه سی سانتی‌متر مقابل فرمان، یا به‌عبارتی ‌دیگر، همان ناحیه تحت پوشش برف‌ پاک‌کن‌ها‌ است. در صورت آسیب این ناحیه، پیشنهاد می‌شود شیشه را تعویض کنید، البته می‌توانید فقط همان قسمت را ترمیم کنید و پس ‌از آن کیفیت میدان دید را بررسی کنید.

• اگر در این منطقه دو نقطه به فاصله ده سانتی‌متر از هم آسیب ببینند، شیشه باید تعویض شود. چنین آسیبی ممکن است با ایجاد نوعی نقطه کور برای راننده، میدان دید را برای هر دو چشم تار و نامشخص کند.

۴- طول ترک را اندازه بگیرید. با ابزار و تکنیک‌های جدید بیشتر ترک‌های کمتر از ۱۵ سانتی‌متر را می‌توانید در خانه ترمیم کنید. برای ترک‌های طولانی‌تر و تا ۴۶ سانتی‌متر هم می‌توانید در صورت مشورت با فردی حرفه‌ای و تائید او، کار ترمیم را خودتان انجام دهید؛ برای شکاف‌های طولانی‌تر تعویض شیشه ضروری است.

• اگر دو ترک یا بیشتر وجود داشت، برای اطمینان از امکان ترمیم شیشه، خودرو را به تعمیرگاه برده و از یک متخصص در این مورد اطلاعات کسب کنید. وجود سه ترک طولانی معمولاً تعویض شیشه را می‌طلبد.

‌۵- نقاط ضربه‌ خورده و شکستگی‌ها را ارزیابی کنید. ترمیم آسیب‌های حاصل از ضربه، بستگی به شکل و اندازه شکستگی دارد.

• شکستگی‌ و شکاف‌های دایره‌ای یا نیم‌دایره‌ای باید قطری کمتر از ۲٫۵ سانتی‌متر داشته باشند.
• اگر از نقطه ضربه خورده ترک‌هایی به سمت بیرون ایجاد شده باشد، تمامی آنها باید در دایره‌های به قطر ۷٫۵ سانتی‌متر جا شوند.
• تمامی آسیب‌های دیگر هم باید در فاصله ۵ سانتی‌متری ضربه باشند.

۶- عمق تمام آسیب‌ها را بررسی کنید. شیشه جلوی ماشین تشکیل شده از دو لایه شیشه است که مابین آنها یک ‌لایه پلاستیک وجود دارد. اگر شکاف یا شکستگی لایه بیرونی را رد کرده و به پلاستیک یا لایه درونی رسیده، شیشه به‌طور کامل باید تعویض شود.

• کم پیش می‌آید شیشه ماشین از داخل اتاق خودرو آسیب ببیند و حتی یک حرفه‌ای هم ممکن است در ارزیابی چنین آسیبی با مشکل مواجه شود. در صورت چنین پیشامدی برای رعایت ایمنی بهتر است شیشه تعویض شود.

قسمت دوم: آماده کردن شیشه جلو

۱- جعبه‌ابزار ترمیم شیشه را خریداری کنید. شما می‌توانید ابزار ترمیم شیشه را از فروشگاه‌های لوازم یدکی خودرو، ابزارآلات ساختمانی و یا به‌صورت آنلاین خریداری کنید. ترجیحاً ابزاری را انتخاب کنید که با کمک پایه‌های مکنده به شیشه می‌چسبد. چنین ابزاری از نمونه سرنگی مطمئن‌تر است. همچنین وسیله شما باید دارای سیستم مکش برای خارج کردن هوای موجود در شکاف باشد.

• تقریباً تمام ابزار ترمیم از اجزاء مشابهی تشکیل شده و طرز کار یکسانی دارند. با این ‌حال بهتر است برای پیشگیری از هر گونه اشتباه راهنمای محصول را مطالعه فرمایید.

۲- برای استفاده از نور خورشید یا لامپ UV (فرابنفش) برنامه‌ریزی کنید. شما ترک‌ها را با چسبی پر می‌کنید که برای خشک شدن نیازمند پرتوی فرابنفش است. اگر نمی‌توانید منتظر فرا رسیدن روزی آفتابی باشید، برای انجام کار به یک لامپ UV نیاز خواهید داشت.

• اگر خودرو را در معرض نور خورشید پارک کرده‌اید تا زمانی که به نور احتیاج ندارید، برای شیشه سایه ایجاد کنید تا کار را در آرامش و با سرعت دلخواه خود پیش ببرید.

۳- شیشه شکسته را خارج کنید. با استفاده از یک شی فلزی باریک خرده شیشه‌ها را از محل آسیب‌دیدگی خارج کنید. بعضی از جعبه‌ابزارها دارای وسیله‌ای برای انجام این کار هستند.

• زمانی که با شیشه شکسته سروکار دارید، دستکش بپوشید.

۴- شیشه را تمیز و خشک کنید. قبل از آغاز کار شیشه باید کاملاً خشک باشد. اگر بین شکاف‌ها خاک وجود داشت که معمولاً این‌گونه است، با استفاده از یک ماشین دمنده، مقداری استون یا مایع آتشزنه کار گردگیری را انجام دهید. اگر شیشه هنوز مرطوب است از سشوار استفاده کنید.

قسمت سوم: ترمیم محل آسیب دیده

۱- استفاده از مکنده شیشه. دقایقی را صرف یادگیری طرز استفاده از مکنده کنید. نمونه‌های متفاوت بسیاری وجود دارد اما با خواندن راهنما یادگیری استفاده از آنها سخت نخواهد بود. نکات زیر را بررسی کنید:

• سرنگ یا لوله تفنگ که چسب در آن قرار می‌گیرد و درپوش را شناسایی کنید.
• قدم بعدی پیدا کردن شاخص یا پیچ تنظیم فشار است که فاصله مکنده با شیشه را تعیین می‌کند.
• راهنمای کاربردی مکنده را مطالعه کنید. مدل سرنگی دارای یک پیستون ساده است، اما مکنده‌های بزرگ‌تر ممکن است دارای مکانیسم پیچیده‌تری باشند.

۲- در صورت نیاز یک حفره کوچک ایجاد کنید. در این مرحله خطر آسیب رسانی بیشتر به شیشه بسیار بالا است. خوشبختانه انجام چنین کاری فقط برای ترمیم ترک‌های بلند یا پر کردن شکستگی‌های خیلی کوچک بدون حفره لازم است.

• برای انجام این کار یک سوزن محکم را بر روی نقطه ضربه خورده یا انتهای ترک قرار داده و با جسمی سخت به‌آرامی به روی آن ضربه بزنید تا حفره‌ای کوچک ایجاد شود.
• در مواردی خاص لازم است قبل از ضربه زدن لازم است با استفاده از مته اقدام به ایجاد حفره کنید. برای تعمیرات خانگی هیچ‌وقت بیشتر از یک‌چهارم عمق شیشه را مته نزنید. اگر نتوانستید بدون مته حفره را ایجاد کنید شاید بهتر است از یک تعمیرکار حرفه‌ای کمک بگیرید.

۳- چسب را وارد دستگاه مکندن کنید. بیشتر جعبه‌ابزارها حاوی دو نوع چسب است؛ یکی برای پر کردن ترک‌ها و دیگری مخصوص حفره‌ها است. با توجه به راهنما، مکنده را با چسب مورد نیاز پر کنید. در بسیاری از موارد فقط چند قطره چسب لازم خواهید داشت.

۴- نحوه قرار دادن ابزار برای ترمیم ترک. فنجان مکنده را با لایه ضخیمی از چرب کننده بپوشانید تا به‌آسانی بتواند بر روی شیشه حرکت کند. فنجان مکنده را در محلی قرار دهید که لوله تفنگ در انتهای ترک و روی حفره قرار گیرد و سپس مکنده را طوری محکم کنید که آرام به شیشه بچسبد.

• اگر جعبه‌ابزارتان چرب کننده نداشت، از کرم وازلین استفاده کنید.
• اگر از ابزار سرنگی بدون فنجان مکنده استفاده می‌کنید، سرنگ را در انتهای ترک نگه دارید.

۵- حالا از چسب را استفاده کنید. ابزار را حرکت داده و ۷ سانتی‌متر ابتدای شکاف را پوشش دهید. با توجه به راهنمای مدلی که در دست دارید از چسب استفاده کنید. این کار معمولاً شامل خارج کردن هوا به‌وسیله کشیدن پیستون یا هر مکنده دیگر موجود در ابزار و سپس رها کردن برای فرستادن چسب به درون شکاف است. برای اطمینان از اینکه چسب وارد شکاف شده، ابزار را روی آن به عقب و جلو حرکت دهید.

• اگر چسب به درون شکاف نرسید، شیشه را به‌آرامی با انگشت شست خم کنید. انجام این کار احتمالاً فقط برای شروع لازم است.

۶- باقی‌مانده ترک را هم پوشش دهید. ابزار را در طول ترک حرکت دهید. هنگامی‌که مطمئن شدید چسب وارد شکاف شده است، می‌توانید با یک حرکت آهسته آن را ببندید.

• توجه داشته باشید که شکاف هنوز قابل ‌دیدن است.

۷- نقاط ضربه خورده و حفره‌ها را با مقدار چسب بیشتری پوشش دهید. سرنگ یا لوله تفنگ را پر از چسب کنید و اگر ابزار شما دارای فنجان مکش است از چرب کننده کمتری استفاده کنید تا به‌خوبی به شیشه بچسبد. ابزار را روی حفره قرار داده و از سیستم مکش و فشار تا جایی استفاده کنید که حفره کاملاً با چسب پر شود.

• جعبه‌ابزار سرنگی معمولاً یک فنجان مکنده جداگانه با سوراخی برای قرارگیری سرنگ روی حفره عرضه می‌شود.
• به یاد داشته باشید برای شکستگی‌های کوچکی که هیچ خرده‌شیشه‌ای از آنجا جدا نشده است، ایجاد یک حفره ضروری است.
• اگر ابزار حاوی چسب دیگری بود، قبل از استفاده باید تمیز شود.

۸- تمام نقاط چسب خورده را با نوار ترمیمی بپوشانید. این نوار‌ها در اندازه‌های متفاوت به فروش می‌رسند و برای نگه ‌داشتن چسب در شکاف و جلوگیری از چکیدن یا جریان یافتن آن کاربرد دارد.

• برای جدا کردن ابزار از شیشه احتمالاً به یک وسیله جداکننده فنجان مکش یا یک تیغ موکت بری نیاز خواهید داشت.
• هیچ‌وقت به‌جای نوار ترمیمی از پوشش پلاستیکی یا چیز دیگری استفاده نکنید؛ چراکه ممکن است از تابش پرتو فرابنفش جلوگیری کند و خشک شدن چسب را با مشکل مواجه کند.

۹- صبر کنید تا چسب خشک شود. قسمت‌های ترمیم شده را زیر نور آفتاب یا لامپ UV قرار دهید تا خشک شوند. این فرآیند ممکن است با توجه به شرایط آب‌وهوا یا کیفیت لامپ بین ۳۰ تا ۱۲۰ دقیقه به طول بینجامد. با توجه به شرایط موجود ممکن است لازم باشد زمان بیشتری صبر کنید.

• رانندگی یا باز و بسته کردن درها قبل از خشک شدن چسب، احتمال افزایش طول شکاف را بیشتر می‌کند.

۱۰- چسب اضافی را پاک کنید. ابتدا نوارهای ترمیمی را جدا کرده و سپس با استفاده از یک تیغ تا جایی که شیشه کاملاً صاف شود، چسب اضافی را پاک کنید. اگر که شیشه تار است و شکاف طوری مشخص است که مزاحم رانندگی می‌شود، لازم است دوباره با چسبی مخصوص کار را انجام دهید و پس از اتمام کار با استفاده از شیشه‌پاک‌کن شیشه را خوب تمیز کنید.

• مراقب باشید دسته تیغه به‌اندازه کافی محکم باشد تا مجروح نشوید.

منبع:چطورپدیا