زمان تعویض روغن ترمز

فواصل توصیه شده برای تعویض روغن ترمز به طور عمده به شرکت سازنده مربوط است که ممکن است هر دوسال یکبار باشد یا اصلا نیازی به تعویض نداشته باشد.

روغن ترمز در فضایی محبوس قرار دارد و می‌‌تواند برای سال‌‌ها آنجا سالم باشد اما رطوبت هوای اطراف آن که از طریق شلنگ‌‌ها و بخش‌‌های دیگر سیستم ترمز به آنجا سرایت می‌‌کند، می‌‌تواند بر روی آن تاثیر بگذارد. اگر روغن ترمز شما کثیف و آلوده شود می‌‌تواند عملکرد سیستم ترمز شما را تحت تاثیر قرار دهد، احساسی که از فشردن پدال ترمز دارید می‌‌تواند تغییر کند و همچنین حرارتی ناشی از توقف‌‌های مکرر ایجاد شود. آب موجود در لوله‌‌های ترمز، نقطه جوش روغن ترمز را کاهش می‌‌دهد، بنابراین با افزایش حرارت در سیستم ترمز، قابلیت توقف در ترمزهای شدید می‌‌تواند کاهش یابد. علاوه بر این، با گذر زمان، این رطوبت می‌‌تواند موجب خوردگی داخلی لوله‌‌های ترمز، کالیپرها و سیلندر اصلی و اجزای دیگر شود.

تخلیه و تعویض روغن ترمز در بیشتر وسایل نقلیه ممکن است هزینه قابل توجهی نداشته باشد؛ اما تعویض لوله‌‌های ترمز زنگ زده، کالیپرهای ترمز و بخش‌‌های دیگر ترمز چندین برابر خرج برای شما می‌‌تراشد؛ بنابراین تعمیر و نگهداری منظم آنها ارزشمند است. بر اساس یک قاعده کلی و عملی، عاقلانه است که روغن ترمز خود را هر چند سال برای سنجش و آزمایش میزان رطوبت آن مورد بازرسی قرار دهید. توجه کنید که اگر در منطقه‌‌ای با رطوبت بالا زندگی می‌‌کنید، این فاصله زمانی نباید بیش از پنج سال شود. همچنین رانندگانی که در مناطقی با آب و هوای زمستانی زندگی می‌‌کنند، باید سیستم ترمز خود را به طور مکرر بازرسی کنند زیرا که نمک و سایر آلاینده‌‌ها می‌‌توانند به روغن ترمز نفوذ نمایند.

با نگاه کردن به اینکه روغن ترمز در مخزن آن هنوز تازه است یا خیر، ممکن است بتوانید زمان تعویض آن را تشخیص دهید. این مخزن معمولا بالای سیلندر اصلی و در زیر کاپوت خودرو شما قرار دارد. روغن ترمز اغلب به رنگ قهوه‌‌ای روشن است و در برخی خودروها زمانی که تازه است رنگ واضح و روشنی دارد، اما با گذر زمان به دلیل آلودگی ناشی از آب و رطوبت، رنگ آن تیره می‌‌شود. راه بهتر این است که توسط یک حرفه‌‌ای رطوبت آن بررسی شود و به توصیه او عمل کنید. اغلب اوقات این کار در مکانی که تعویض روغن انجام می‌‌دهند صورت می‌‌پذیرد. از آنجایی که تکنسین در زیر کاپوت شما قرار می‌‌گیرد، برای او راحت است که از تمام روغن‌‌های خودرو شما نمونه‌‌گیری کند و آنها را مورد آزمایش قرار دهد.

همانند اهمیت روغن موتور، روغن ترمز نیر برای توقف خودرو حیاتی است اما آنطور که باید مورد توجه قرار نمی‌‌گیرد.

منبع: چطورپدیا

چه زمانى باید لنت ترمز خودرو تعویض شود؟

درست همانند مصرف سوخت که وابسته به مسیر و نحوه رانندگی است،  این اتفاق برای عمر لنت‌‌های ترمز نیز (یا کفشک ترمز) نیز صادق است. لنت‌‌ها همان مواد اصطکاکی هستند که برای توقف خودرو به روی دیسک فلزی (روتور) یا کاسه ترمز فشرده می شوند. لنت‌ها چه مدت دوام خواهند آورد؟ به عوامل زیادی وابسته است.

اگر شما فقط ۱۳۰۰۰ کیلومتر در سال رانندگی می‌‌کنید اما در مناطق شهری شلوغ مثل تهران، اهواز یا مشهد، در مقایسه با کسی که ۴۵۰۰۰ کیلومتر در سال رانندگی می‌کند اما در شهرهای کم جمعیت‌تر و با جاده‌های صاف‌تر، بیشتر و زودتر به تعویض لنت‌ها یا کفشک‌های ترمز نیاز پیدا خواهید کرد. شما از ترمز خود در مناطق شهری در مقایسه با بزرگراه‌های روستایی، به مراتب بیشتر استفاده می‌‌کنید.

متاسفانه هیچ زمانبندی مشخصی وجود ندارد که به شما بگوید کی زمان تعویض لنت‌‌های ترمز است، بنابراین لازم است به گوش‌‌های خود و توصیه‌‌های یک تکنسین خودرو باتجربه اعتماد کنید. اکثر وسایل نقلیه باید جای چرخ‌‌های خود را حداقل هر شش ماه عوض کنند و این زمان مناسبی است که ترمزها نیز بررسی شوند. یک مکانیک می‌‌تواند ضخامت لنت‌‌ها و شرایط کالیپرها و کاسه‌‌ی ترمز را برای شناسایی عیب و خرابی بررسی کند.

بسیاری از خودروها مجهز به سنسوری هستند که زمانی که لنت‌‌ها نیاز به تعویض دارند با دیسک سایش پیدا می‌‌کند یا زمانی که در بعضی وسایل ترمز بریده می‌‌شود، راننده صدای گوش‌‌خراش تیزی را در این هنگام می‌‌شنود. برخی خودروها سنسور ضعف ترمز الکترونیکی دارند که وقتی لنت‌‌ها به حداقل ضخامت برسد، به راننده اخطار می‌‌دهد، اما این ویژگی در خودروهای گران وجود دارد. پس بهتر است به معاینه منظم ترمز اعتماد کنید تا اخطار خود خودرو.

این سنسورها در همه خودروها یا لزوما در هر چرخ وجود ندارد، پس راننده باید به صدای سایش فلز به فلز (اغلب نشانه‌ای است که لنت‌‌ها به طور کامل تمام شده‌‌اند) و سر و صداهای دیگر که نشانگر عیب و خرابی است، توجه کنند. برخی صداهای ضعیف با تمیز کردن ترمز از بین می‌‌روند اما سر و صداهای مداوم و واضح معمولا به معنی عیب و خرابی برخی بخش‌‌ها است.

اگر پدال ترمز در هنگام ترمز گرفتن تحت فشار کم یا متوسط، جهش و حرکت منظمی از خود نشان دهد، می‌‌تواند نشان‌‌دهنده خرابی یا تاب دیسک باشد. اگر خودرو شما دارای سیستم ترمز ضد قفل باشد، لرزش پدال تحت ترمز ناگهانی طبیعی است، که این سیستم ترمز ضد قفل در امریکا برای خودروهای تولیدی پس از سال ۲۰۱۲ اجباری شده است. اگر در هنگام ترمز، فرمان یا ماشین به یک سمت کشیده شود، ممکن است نشان دهنده یک خرابی یا ضعف لنت جلویی باشد.

از علائم دیگر، می‌‌توان به مسافت توقف طولانی‌‌تر (هنگام ترمز گرفتن) اشاره کرد یا اینکه هنگام ترمز گرفتن پای شما پایین‌‌تر از حد عادی رفته و به کف ماشین نزدیک‌‌تر شود. از آنجایی که لنت‌‌های ترمز به تدریج معیوب می‌‌شوند، ممکن است کاهش عملکرد را متوجه نشوید، بنابراین در این هنگام چشمان باتجربه یک مکانیک می‌‌تواند به شما کمک کند.

اکثر اتومبیل‌‌ها دارای چراغ هشدار ترمز هستند که هر بار که خودرو را روشن می‌‌کنید، برای چند لحظه روشن می‌‌شوند. اگر این چراغ در هنگام رانندگی روشن شود، بدین معنی است که روغن ترمز شما کم است و این می‌‌تواند به دلیل نشتی یا مشکلی در سیلندر اصلی ترمز باشد. توجه کنید که ممکن است این چراغ هشدار برای ترمز دستی نیز مشترک باشد و این با چراغی که هنگام از دست دادن عملکرد ABS روشن می‌‌شود، متفاوت است.

برخی خودروهای جدید و کامیون‌‌های سبک دارای ترمزهای صفحه‌‌ای جلو نیز هستند. اکثر آنها دیسک‌‌های عقبی نیز دارند، اگرچه برخی خودروهای ارزان‌‌تر هنوز از ترمزهای کاسه‌‌ای عقب استفاده می‌‌کنند. در مورد ترمزهای دیسکی، عمل رایجی است که فقط لنت‌‌های ترمز را جایگزین کرد و در صورت لزوم سطح دیسک‌ها را دوباره تنظیم کرد تا سطح آن صاف و هموار شود.

در سالهای اخیر بیشتر خودروسازها به استفاده از دیسک‌هایی روی آورده‌‌اند که سبک‌تر و باریک‌تر بوده تا وزن را کاهش داده و در هزینه صرفه‌‌جویی کنند. دیسک‌‌ها به منظور استفاده برای دو یا سه بار تنظیم سطح ساخته شده‌‌اند اما تعجب نکنید وقتی که زمان تعویض لنت ترمز برسد به شما بگویند به دیسک‌ها تازه نیز نیاز دارید. دیسک‌های فعلی ممکن است ماده کافی برای لایه‌برداری در تنظیم سطح نداشته باشند و شاید به اندازه مدل‌‌های مربوط به ۱۰ سال قبل یا بیشتر بادوام نباشند. علاوه بر این، تعمیرگاه‌‌ها تمایل به تنظیم سطح دیسک‌ها ندارند زیرا که کاری زمانبر است. به علاوه، کیفیت کار بستگی به مهارت فردی دارد که آن را انجام می‌‌دهد. درعوض، برای تعمیرگاه‌‌ها، سریع‌‌تر، آسان‌‌تر و سودآورتر است که هنگام تعویض لنت‌‌ها، دیسک‌های جدیدی نیز نصب کنند.

منبع: چطورپدیا

علائم یک سنسور اکسیژن خراب یا مشکل دار

علائم یک سنسورش اکسیژن خراب یا مشکل‌دار می‌تواند روشن شدن چراغ موتور، استفاده‌ی بی‌رویه از بنزین یا گاز و همچنین توقف و خاموشی سخت باشد.

سنسور اکسیژن در خودروی شما، نقش اندازه‌گیری سطح اکسیژن موجود در اگزوز و سوخت موتور را دارد. این اطلاعات به وسیله‌ی سیستم رانش خودرو استفاده می‌شود تا در زمان مناسب، میزان دقیقی از هوا را به موتور و سوخت برساند. این سنسور که در سیستم اگزوز تعبیه‌ شده است، به بنزین اجازه‌ی ورود می‌دهد و با زمان‌بندی صحیح خود، مقدمات کارکرد صحیح موتور و کنترل دفع و جذب ماشین را فراهم می‌کند. سنسور اکسیژن اطلاعات خودرو را به سیستم رانش خودرو می‌فرستد تا میزان هوای وارد شده به سوخت را محاسبه کند. یک سنسور اکسیژن نامناسب، تأثیرات منفی بسیاری بر روی حوزه‌ی دفع و جذب خودرو و همچنین عملکرد موتور دارد. در ادامه، به سه علامت بسیار مهم برای خرابی سنسور اکسیژن می‌پردازیم.

۱- چراغ موتور را بررسی کنید

اولین خط دفاعی هر خودرویی، چراغ چک موتور است. چراغ چک موتور در مواقعی که سنسور اکسیژن شما دچار مشکل شده باشد، به شما اطلاع می‌دهد. به محض روشن شدن چراغ چک خودرو، با یک تکنسین حرفه‌ای خودرو تماس گرفته و از او درخواست بررسی کنید. چراکه این چراغ می‌تواند دلایل زیادی برای روشن شدن داشته باشد و وقتی بررسی مورد نظر صورت بگیرد، دلیل اصلی مشکل پیدا می‌شود. اگر سوخت و ساز ماشین دچار مشکل شده، احتمال زیادی وجود دارد که خرابی از سنسور اکسیژن باشد.

۲- مصرف بالای سوخت و بوی تخم‌مرغ فاسد شده

اگر سنسور اکسیژن شما دچار مشکل باشد، سیستم مصرف سوخت و سوخت‌رسانی به‌هم می‌ریزد. اگر یک سنسور اکسیژن مشکل‌دار در این سیستم اختلال ایجاد کند، یعنی به طور مثال مقدار سوخت کمی را برساند، یا بر عکس، سوخت بیش از حدی را به موتور برساند، در این صورت مصرف سوخت ماشین بالا می‌رود. در زمانی که سوخت بیش از حد به موتور می‌رسد، نوعی بوی سولفوریک، شبیه به بوی تخم‌مرغ فاسد شده پراکنده می‌شود و یا ممکن است دود سیاهی از اگزوز ماشین خارج شود. اگر خودتان به شخصه بنزین می‌زنید یا مخزن گاز خودروی‌تان را پر می‌کنید، یادداشتی از مقدار استفاده و تعداد آن داشته باشید. اگر این مقدار بیش از درصد عادی بود، در اولین فرصت با یک مکانیک حرفه‌ای تماس بگیرید.

۳- مشکلاتی در روشن و خاموش شدن خودرو

در همین حین که سنسور اکسیژن شما دچار مشکل شده، ممکن است متوجه شوید که روند روشن شدن خودروی‌تان سخت‌تر از قبل شده و گاهی خود به خود خاموش می‌شود. همچنین ممکن است مشکلات دیگری را در موتور خود مشاهده کنید، مشکلات و اختلالاتی مانند از دست دادن قدرت، ریپ زدن و خاموش شدن. از آنجایی که سنسور اکسیژن کنترل زمان‌بندی موتور، رفت و آمد سوخت و میزان هوای سوخت را تنظیم می‌کند، اختلال در سنسور می‌تواند در این عملکردها نیز مشکل ایجاد کند.

زمان مناسب برای تعویض سنسور اکسیژن

اگر خودروی شما در حدود ۱۵ سال پیش ساخته شده، باید سنسور اکسیژن خود را پس از ۹۰۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰۰ کیلومتر تعویض کنید. این سنسور بعد از این مقدار مسافت، عمر مفید خود را از دست می‌دهد و نیاز به تعویض دارد. تعویض یک سنسور اکسیژن دارای مشکل یا حتی خراب، سطح اختلال موتور و همچنین آلودگی هوا را کاهش می‌دهد و اجازه می‌دهد که موتورتان، روان و صحیح کار کند. همین که متوجه چراغ چک موتورتان، مصرف سوخت بالای خودروی‌تان یا خاموشی ناگهانی آن شدید، به مکانیک مراجعه کنید و درخواست تعویض سنسور اکسیژن را بدهید. با این کار موتور خودروی‌تان برای مدت طولانی، روان و بدون مشکل کار خواهد کرد.

منبع: چطورپدیا

راه های نگهداری از خودروی کار‌ کرده و قدیمی

چطور از خودرویی کار‌ کرده و قدیمی نگهداری کنیم؟

داشتن خودرویی قابل‌اعتماد که بیش از ۱۵۰ کیلومتر را طی نموده است، واقعاً یک نعمت محسوب می‌شود؛ البته این خودروهای پیر، نسبت به نمونه‌هایی که تازه از خط تولید بیرون آمده‌اند، نیاز به توجه ومراقبت بیشتر و صاحبانی وظیفه‌شناس دارند که آنها را سرحال باقی نگه‌ دارند. تعویض به‌موقع روغن، رسیدگی سریع به علائم هشدار و دانستن اینکه چه‌ زمانی دیگر فرصت آن رسیده که یک خودروی جدید تهیه کنید؛ تمام اینها نشانه‌هایی دال بر این است که رفتار درستی با خودروی خود دارید! با رعایت این نکات می‌توانید با خودروی قدیمی خود به‌جای تعمیرگاه محل، مرتب به حومه شهر و روستاهای اطراف سر بزنید.

تعویض به‌موقع روغن

روغن نیروی حیاتی سیستم داخلی خودرو است، بنابراین برای تمیز نگه‌ داشتن همه‌چیز در داخل خودرو، بهتر است همان‌طور که توصیه ‌شده پس از طی نمودن هر ۴۸۰۰ کیلومتر یک‌بار روغن ماشین تعویض شود. پرداخت هزینه بیشتر برای روغن درجه‌یک می‌تواند برای خودروی شما بسیار مفید باشد. این روغن‌های گران‌تر با شستن رسوبات موجود در موتور می‌توانند به سیستم کند ماشین شما، جان تازه‌ای ببخشند.

رسیدگی سریع به علائم هشدار

یک صاحب خودروی دقیق و منظم با هر صدا و حرکت ماشین خود هماهنگ است و در صورت شنیدن صدایی عجیب می‌داند که یک جای کار می‌لنگد. اگر خودروی شما از مرز ۱۵۰ هزار کیلومتر گذر کرده، رسیدگی هرچه سریع‌تر به این علائم هشدار دهنده، بسیار حائز اهمیت است. هرچه خودروی شما کهنه‌تر شود، عدم رسیدگی به مشکلات کوچک باعث به وجود آمدن خطراتی بسیار بزرگ‌تر می‌شود. هرچه سریع‌تر واکنش نشان دهید بهتر است؛ برای مثال اگر موتور خودروی شما شروع به ایجاد صدایی شبیه به ماشین‌های دیزلی کرده است، در اولین فرصت آن را به تعمیرگاه ببرید. اگر به‌موقع عمل کنید، می‌توانید عمر خودروی مورد ‌علاقه خود را بیشتر کنید.

زمان بازنشستگی خودرو را بدانید

وابستگی به خودرو اجتناب‌ناپذیر است؛ ممکن است برای همه ما اتفاق بیفتد. اگر خودرویی را برای مدت‌زمان زیادی در اختیار داشته باشید، وقتی‌که زمان گذشتن و خداحافظی فرا می‌رسد، دل کندن از آن می‌تواند کار دشواری باشد. ممکن است این خودرو اولین ماشین شما بوده و ماجراجویی‌های فراوانی را با آن پشت سر گذاشته‌اید یا اینکه فقط نمی‌خواهید پول خرج ماشینی تازه کنید. دلیل شما هرچه که باشد، روزی فرا می‌رسد که نگه ‌داشتن این خودرو هیچ‌گونه سودی به کسی نمی‌رساند.

اگر ماشین جوری صدای خس‌خس می‌دهد که انگار آسم دارد، یا اینکه قطعات آن به‌صورت کاملاً استراتژیک با استفاده از تکه‌های چسب نواری به هم وصل شده باشند، دیگر زمان آن رسیده که آهن‌قراضه را به مکان مناسبش انتقال دهید! پایان این دوره به این معنا نیست که اوقات خوشی که گذرانده‌اید را نیز فراموش کنید؛ خاطرات در چنین لحظاتی به کار می‌آیند.

با مقداری مراقبت، دلیلی وجود ندارد که این خودروهای پا به سن گذاشته، ۳۰۰ هزار کیلومتر را پشت سر نگذارند. البته برای رسیدن به این هدف، صاحبی نیاز دارند که مانند والدینی محافظه‌کار از آنها مراقبت کنند. اگر واقعاً این ماشین برای شما چنین اهمیتی دارد، مراقبت از آن نمی‌تواند کار سختی باشد.

منبع: چطورپدیا